Rubrika: Soccer Column czech

Top 10 piłkarzy wszechczasów w Korei Południowej

 

Jeśli chodzi o drużyny azjatyckich mistrzostw świata, Korea Południowa jest niekwestionowanym mistrzem. Uczestniczyli w imprezie częściej niż jakakolwiek inna drużyna z kontynentu, a ich awans do półfinału podczas współorganizacji edycji 2002 to najlepszy występ azjatyckiej drużyny.

 

Będą pamiętać swój pierwszy udział w finale, kiedy zostali pokonani 9: 0 przez zainspirowanego przez Ferenca Puskasa Węgry, zanim przegrali 7: 0 z Turcją w ostatnim meczu grupowym.

 

Od tego czasu przystosowali się do życia na największej scenie, a wyjazd do Brazylii tego lata będzie ich ósmym z rzędu występem w tych rozgrywkach.

 

 

10. Seol Ki-hyeon (2000-09, 83 caps, 19 goals)

Seol Ki-hyeon jest jednym z coraz większej liczby Koreańczyków z Korei Południowej, którzy grali w Premier League w ostatnich latach, wcześniej grał w Wolverhampton Wanderers, Reading i Fulham. Przed dołączeniem do Wolves napastnik przeszedł do historii, kiedy został pierwszym Koreańczykiem z Południa, który strzelił gola w Lidze Mistrzów, grając dla Anderlechtu. Podczas swojej kadencji w Belgii zdobył tytuł mistrzowski i strzelił hat-tricka w Superpucharze w zaledwie 12 minut.

 

Seol był znaczącym zawodnikiem w niesamowitej podróży swojego kraju do półfinałów Mistrzostw Świata 2002, strzelając wyrównującego gola przeciwko Włochom, który wprowadził Koreę na drogę do prawdopodobnie najwspanialszego momentu w historii sportu. Jego występ w tym turnieju był tak dobry, że był nominowany do Złotej Piłki w 2002 roku.

 

 

9. Choi Soon-ho (1980-91, 94 caps, 30 goals)

Choi Soon-ho miał niewiele okazji, by zabłysnąć na arenie międzynarodowej, ponieważ większość swojej klubowej kariery spędził we własnym kraju. Kiedy jednak nadarzały się takie okazje, wykorzystywał je jak najlepiej. Choi zakończył Puchar Azji AFC jako najlepszy strzelec rozgrywek z siedmioma bramkami w wieku 18 lat, stając się najmłodszym zawodnikiem, który to zrobił. Jednak jego najlepszy występ miał miejsce na mundialu w 1986 roku, kiedy strzelił spektakularnego gola przeciwko broniącym tytułu Włochom. Zagrał w reprezentacji narodowej w 94 meczach i strzelił 30 bramek, w tym spektakularny odcinek w 1985 roku, kiedy zdobył siedem bramek w zaledwie 12 meczach. W kraju zdobył dwa mistrzostwa K-League i trzykrotnie zajmował drugie miejsce.

 

 

8. Lee Dong-gook (1998-present, 99 caps, 30 goals)

Gdyby Lee Dong-gook osiągnął swój pełny potencjał, mógłby stanowić zagrożenie na szczycie tej listy. Fani nazywali Lee „leniwym geniuszem”, ponieważ wierzyli, że jego tempo pracy nie odpowiada jego umiejętnościom. Został kontrowersyjnie wykluczony z drużyny Guusa Hiddinka na Mistrzostwa Świata 2002, mimo że grał cztery lata wcześniej, kończąc jako najlepszy strzelec Pucharu Azji 2000 AFC. Jego nieobliczalna międzynarodowa kariera trwała nadal, kiedy przegapił mistrzostwa świata 2006 z powodu kontuzji po tym, jak został wykluczony z drużyny na rok w latach 2007-2008. W 2010 roku po raz drugi wystąpił w finale, ale nie był już starterem.

 

Przez całą swoją klubową karierę grał w Werder Brema i Middlesbrough, chociaż największe sukcesy odnosił w swoim rodzinnym kraju. Zdobył tam dwa tytuły K-League i Klubowe Mistrzostwa Azji i dwukrotnie został nagrodzony MVP ligi.

 

 

7. Kim Joo-sung (1985-96, 77 caps, 14 goals)

Kim Joo-sung, inny zawodnik, który spędził trochę czasu w Niemczech podczas swojej klubowej kariery, spędził dwa sezony w Bochum, zanim wrócił do Daewoo Royals w Korei. Kim, wszechstronny zawodnik, który mógł grać w ataku, pomocy lub obronie, wystąpił 77 razy w drużynie narodowej podczas swojej 11-letniej kariery. Kim grał w trzech turniejach Pucharu Świata i Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1988 przez 11 lat. Był wówczas uznawany przede wszystkim za najlepszego azjatyckiego piłkarza w międzynarodowej piłce nożnej, w wyniku czego trzy razy z rzędu zdobył tytuł Azjatyckiego Piłkarza Roku w latach 1989-1991.

 

Dwukrotnie zdobył nagrodę MVP K-League i został nagrodzony jako najlepszy zawodnik Pucharu Azji i Pucharu Dynasty odpowiednio w 1988 i 1990 roku. Został uznany za drugiego najlepszego azjatyckiego piłkarza XX wieku przez Międzynarodową Federację Historii i Statystyki Piłki Nożnej (IFFHS).

 

 

6. Hwang Sun-Hongh(1988-2002, 103 caps, 50 goals)

Hwang Sun-hong miał około 30 lat, kiedy rozpoczęły się mistrzostwa świata w 2002 roku, ale nadal był integralną częścią zespołu, który awansował do półfinału. Rzeczywiście, strzelił ich pierwszego gola w turnieju, prowadząc ich do pierwszego zwycięstwa w Pucharze Świata. Dzięki swojemu trafieniu stał się jednym z nielicznych graczy, którzy osiągnęli pół wieku międzynarodowych bramek, a jego stosunek około jednego na dwa mecze jest bardzo godny uwagi. Jego najbardziej pamiętny gol padł podczas mistrzostw świata w 1994 roku, kiedy strzelił gola przeciwko panującym mistrzom Niemcom.

 

Podczas Pucharu Konfederacji w 2001 roku strzelił gola przeciwko Meksykowi i Australii, kończąc jako wspólny najlepszy strzelec rozgrywek. Wystąpił w trzech konkursach Pucharu Świata, omijając imprezę w 1998 roku z powodu kontuzji.

 

 

5. Lee Young-pyo (1999-2011, 127 caps, five goals)

Kibice Tottenhamu Hotspur pamiętają Lee Young-pyo z jego trzyletniego pobytu na White Hart Lane, gdzie zdobył Puchar Ligi i rozegrał blisko 100 meczów. Podczas pobytu w Anglii zabiegali o niego Romowie, ale ostatecznie zdecydował się dołączyć do Borussii Dortmund w 2008 roku. Lee wcześniej zdobył dwa tytuły mistrzowskie i Puchar KNVB z PSV pod wodzą Guusa Hiddinka, który również poprowadził lewego obrońcę na Mistrzostwa Świata 2002. W tych rozgrywkach wyróżniał się, gdy Korea awansowała do półfinału przed rodzimymi fanami.

 

Zdobył 127 występów w reprezentacji narodowej, co czyni go trzecim zawodnikiem z największą liczbą występów w historii Korei Południowej, zanim przeszedł na emeryturę w zeszłym roku po krótkim czasie spędzonym w Vancouver Whitecaps.

 

4. Lee Woon-jae (1994-2010, 132 caps, no goals)

Lee Woon-jae, zawodnik uznawany przede wszystkim za najlepszego bramkarza Korei, jest o jedno miejsce wyżej od Lee Young-pyo na liście występów wszech czasów. Hong Myung-bo przekroczył tylko swoje 132 występy i zagrał w czterech mistrzostwach świata, co czyni go jednym z zaledwie siedmiu azjatyckich graczy, którzy tego dokonali. Grał w turniejach w 1994, 2006 i 2010 roku, ale jego najlepszy występ miał miejsce w 2002 roku, kiedy pomógł Korei dotrzeć do półfinału. Lee odegrałby kluczową rolę w ćwierćfinale, zatrzymując rzut karny Joaquina w rzutach karnych przeciwko Hiszpanii, aby pomóc swojej drużynie w osiągnięciu historii poprzez dotarcie do finałowej czwórki.

 

Lee zdobył cztery tytuły K-League na poziomie klubowym, sześć pucharów i Ligę Mistrzów AFC 2001-02 z Suwon Bluewings. W 2008 roku został wybrany MVP ligi, a rok później zdobył odpowiednik koreańskiego Pucharu Anglii.

 

 

3. Hong Myung-bo (1990-2002, 136 caps, ten goals)

Niezwykły awans Korei Południowej do półfinału Mistrzostw Świata w 2002 roku obfitował w wiele bohaterskich występów, ale żaden zawodnik nie zrobił na The Reds większego wrażenia niż kapitan Hong Myung-bo. Środkowy obrońca zapewnił mu miejsce w Drużynie Gwiazd i Brązową Piłkę dla trzeciego najlepszego gracza turnieju, wyprzedzając jedynie Olivera Kahna i Cristiano Ronaldo. Jeszcze zanim piłka została kopnięta w 2002 roku, Hong przeszedł do historii, stając się pierwszym azjatyckim zawodnikiem, który wziął udział w czterech kolejnych mistrzostwach świata. Wniósł również znaczący wkład w 1994 roku, strzelając jednego gola i asystując drugiemu, umożliwiając jego drużynie spektakularny powrót do remisu 2: 2 z Hiszpanią, po czym strzelił jednego i ustanowił kolejnego w przegranej 3: 2 z broniącymi tytułu Niemcami.

 

Hong, piłkarz z największą liczbą występów w historii Korei Południowej, był także jedynym facetem ze swojego kraju, który znalazł się na liście FIFA 100 – zestawieniu 125 najlepszych żyjących piłkarzy Pele w 2004 roku. Hong, obecny menedżer reprezentacji narodowej, będzie latał na mistrzostwa świata tego lata w nadziei, że poprowadzi swoją drużynę do kolejnego historycznego występu.

 

 

2. Park Ji-sung (2000-2011, 100 caps, 13 goals)

Park Ji-sung jest najbardziej znanym nazwiskiem na tej liście dla większości fanów, który osiągnął więcej klubowych sukcesów niż jakikolwiek inny południowokoreański. Podczas swojego siedmioletniego pobytu w Manchesterze United rozegrał ponad 200 występów pod wodzą Sir Alexa Fergusona. Zdobył cztery tytuły Premier League, trzy Puchary Ligi i Ligę Mistrzów podczas swojej kariery na Old Trafford, stając się pierwszym azjatyckim graczem, który to zrobił. Z PSV Eindhoven zdobył także dwa tytuły Eredivisie i Puchar KNVB, co czyni go najbardziej utytułowanym azjatyckim piłkarzem w historii.

 

Jego najlepszy międzynarodowy występ miał miejsce na Mistrzostwach Świata 2002, kiedy strzelił zwycięskiego gola przeciwko Portugalii i awansował Koreę do rundy pucharowej. Strzelił także gola na Mistrzostwach Świata w 2006 i 2010 roku, co czyni go pierwszym azjatyckim zawodnikiem, który zrobił to w trzech kolejnych mistrzostwach świata.

 

 

1. Cha Bum-kun (1972-1986, 121 caps, 55 goals)

Od początku było jasne, że Cha Bum-kun będzie znakomitym zawodnikiem dla Korei. Kiedy zadebiutował w reprezentacji narodowej w 1972 roku, był jeszcze nastolatkiem, co czyni go najmłodszym zawodnikiem, który to zrobił. Następnie wygrał 121 występów i strzelił 55 goli, zajmując pierwsze miejsce w koreańskim rankingu strzelców. Grał także na Mistrzostwach Świata 1986, mimo że poprzedzała go jego przerażająca reputacja jako śmiercionośnego napastnika, a dwóch graczy często podążało za nim, aby ograniczyć jego wpływ na mecze.

 

Miał największy wpływ na poziomie klubowym. Po przejściu do Bundesligi szybko dał się poznać jako jeden z najlepszych napastników w Europie, zyskując przydomek „Cha Boom” za swój potężny strzał. Cha strzelił 98 bramek w 308 występach podczas 10-letniej kadencji w Niemczech, zdobywając dwa Puchary UEFA i DFB-Pokal. Indywidualnie został uznany przez IFFHS za największego azjatyckiego piłkarza XX wieku.