Radosna nadzieja: rozszerzenie RJ Barret, aby zakończyć kłopotliwą passę Knicka

Według wielu raportów, New York Knicks negocjują czteroletnie przedłużenie kontraktu z wschodzącą gwiazdą napastnikiem RJ Barrettem. Po podpisaniu kontrakt o wartości do 120 milionów dolarów nie tylko skomplikuje zespołowi cel, jakim jest zdobycie strażnika Utah Jazz, Donovana Mitchella, ale także zakończy jedną z najbardziej żenujących passy NBA, a Barrett zostanie pierwszym wybrany przez Knicksów do podpisania wielosezonowego kontraktu. przedłużenie od Charliego Warda ponad dwadzieścia lat temu.

Ogólny wybór nr 3 w drafcie NBA 2019 jest teraz gotowy, aby służyć jako gracz, który utrzyma drużynę razem. Przynajmniej w dającej się przewidzieć przyszłości. Teraz, gdy pogoń New York Knicks za Mitchellem uderzyła w mur, Barrett musi być kamieniem węgielnym franczyzy.

Chociaż Barrett początkowo nie był uwzględniony w rozmowach handlowych między obiema stronami, podobno wspomnieli o nim w ostatnich dyskusjach, gdy Nowy Jork próbował wymienić się na gwardię All-Star. Powiedzieli, że wyznaczyli termin na zakończenie i zamknięcie transakcji w poniedziałek wieczorem. I chociaż Barrett nie jest potrzebny do zawarcia transakcji, Nowy Jork i Utah będą musiały zacząć od nowa, jeśli chcą sfinalizować transakcję przed rozpoczęciem sezonu.

Oto kluczowe punkty nowej umowy RJ Barretta:

Pieniądze

Chociaż teoretycznie umowa przedłużenia Barretta nie wyklucza go z handlu w tym sezonie, stwarza załamanie w sposobie obliczania jego wynagrodzenia w takiej umowie. Po stronie Nowego Jorku nic się nie zmienia. Nadal liczyłby na swoją pensję w latach 2022-23 w wysokości 10,9 miliona dolarów na cele wyrównania wynagrodzeń. Jednak górna granica jego pensji przychodzącej do Utah byłaby znacznie wyższa.

Przychodząca pensja Barretta dla Jazz lub jakiegokolwiek innego zespołu, który go pozyska, będzie średnią z pięciu sezonów, na które jest obecnie podpisany, od teraz do momentu, w którym jego umowa rozpocznie się w okresie poza sezonem 2023. To prawie 26,2 miliona dolarów.

Ponieważ Jazz nie musiałby dawać Barrettowi tak dużo pieniędzy z góry, jest to bardziej kłopot niż prawdziwa przeszkoda. To tylko kwota do odliczenia od limitu w ramach transakcji. Dopasowanie ruchu do dozwolonych parametrów handlowych ligi jest wtedy, gdy sprawy stają się trudne. Żadna ze stron nie może wypłacić więcej niż 125 procent wynagrodzenia, które przyjmuje w transakcji tej wielkości.

Mitchell zarabia na północ od 30 milionów dolarów, co dało Jazz trochę swobody, ale niestety utrudnia im zdobycie kontraktów od strony nowojorskiej.

Barrett wciąż stanowi zaledwie 10,9 miliona dolarów z pensji wychodzącej Knick, co oznacza, że ​​potrzebowaliby co najmniej jeszcze jednego dużego kontraktu, aby osiągnąć ten 125-procentowy zakres. W raportowaniu Evan Fournier jest przychylny.

Znowu rozwiązanie jest możliwe, jeśli obie strony chcą współpracować, ale fakt, że Knicks oferują Barrettowi to rozszerzenie, pokazuje, że zamierzają go zatrzymać. Jeśli w tej sytuacji uda się osiągnąć porozumienie, skupimy się na typach draftowych i innych młodych graczach w drużynie z Nowego Jorku.

Zła passa? Czy po prostu zbieg okoliczności?

Knicks radzili sobie bardzo dobrze w drafcie, pomimo wyzwań w tym stuleciu. Jako debiutanci w Nowym Jorku, Kristaps Porzingis i David Lee stworzyli drużyny All-Star. Danilo Gallinari, Wilson Chandler, Iman Shumpert i Channing Frye odnieśli udane kariery. Znalezienie nowych talentów nie było problemem Nowego Jorku. Chodziło o ich zatrzymanie.

Przed Barrettem Charlie Ward był ostatnim kandydatem Knicksa, który zaakceptował wieloletnie przedłużenie debiutanta w 1999 roku. Chandler, Shumpert, Gallinari, Porzingis i Frye zostali wymienieni. Po podpisaniu Amar’e Stoudemire przez Knicks, Lee odszedł jako wolny agent. Mówiąc najprościej, wiele popiersi Knicks nie było wartych nowych ofert.

Jak na ironię, jeden z własnych typów Knicksów w pierwszej rundzie otrzymał ogromną drugą umowę od zespołu, ale dopiero po tym, jak już odszedł. Tim Hardaway Jr. został przejęty przez Knicks w 2013 roku, korzystając z wyboru w pierwszej rundzie draftu. Został sprzedany w 2015 roku, a Knicks później zapłacili mu 72 miliony dolarów, aby powrócił jako ograniczony wolny agent w 2017 roku. To i kontrakt, który Mitchell Robinson podpisał jako wolny agent w tym poza sezonem, były najbliżej zakończenia upokarzającego biegu przed Barrettem. Pod wieloma względami służył jako ostateczny symbol nieudolności Knicksów. Jednak podpisanie kontraktu przez Barretta pozwala Knicksom na pozostawienie za sobą tego żenującego rozdziału z ich przeszłości.

Wreszcie gracz, którego chcą zatrzymać!

Pełna nadziei odpowiedź

Niewiele zrobili Knicks, aby sprawić, by Barrett odniósł sukces w swojej dotychczasowej karierze. Był otoczony głównie przez kiepskich strzelców i pokroju Juliusa Randle’a, który dominuje nad piłką w sytuacjach z połowy kortu. Trener, dla którego gra Tom Thibodeau, znany jest z tego, że wyczerpuje swoje startery. Ale Barrett stopniowo stał się wspaniałym młodym graczem.

Kiedy po raz pierwszy wszedł do NBA, jego rzut za 3 punkty był głównym przedmiotem zainteresowania. Ale tylko w swoim drugim sezonie NBA był w stanie zatopić ponad 40% swoich strzałów. W ciągu trzech sezonów jego obrona stale się poprawiała i przez większość zeszłego sezonu strzegł najgroźniejszych przeciwników Nowego Jorku.

W zeszłym sezonie Barrett stał się najcenniejszym Knickiem, gdy Randle walczył pod presją nowego kontraktu i kontroli w Nowym Jorku.

Przed meczem od Nowego Roku Barret ma średnio 23,6 punktu, sześć zbiórek i 3,5 asysty na mecz po słabym początku. The Knicks muszą jeszcze zapewnić mu klub, który byłby w stanie wesprzeć jego rozwój, ale z Brunsonem na pokładzie i być może Mitchellem w drodze, to może się szybko zmienić.

To liga skrzydeł, a Nowy Jork w końcu zdecydował się przedłużyć swój najlepszy kontrakt o kolejne cztery lata. Przewiduje się, że liga podpisała nowy, bardziej lukratywny kontrakt telewizyjny, który powinien znacznie podnieść limit wynagrodzeń w ciągu ostatnich dwóch lat tej umowy.